Günlerce
Gecenin yalnızlığını tadarak
Uzaklaşınca yıldızlardan
İçimde yer eden acının
Sesini işittim
alnımı geceye yasladım.
Sorgulayan bakışlarla geçen geceye
Solgun sesimi yükseltip
Çağırdım gecenin devlerini.
Dev adımlarıyla
İnletirken sessiz sokakları,
Bekleşen diğerleri
Yıldızların sayısız uzaklığına
Övgüler dizerdi.
Uçsuz ama bucaklı yolları
Arşınlarken
Bakışların daldığı uzaklıklar
Buğulanır camlarda.
Gecenin bir vaktidir,
Hayat denen
Kalabalık sokakların ıssızlığı.
Sokak lambasının sarılığında
Seyirlik kar taneleri.
Seyrederken seni
Ay ve güneşin ışığında
Ben
Sensiz
Bu
ışıltı içinde
Kar taneleri sıcaklığında
Sokak lambasının sarılığında
Uzaklaşıyorum
Adından.
Seslenmek adını
soluk şehrin
yamalı sokaklarında
Kaldırımları şahit kılarak
Bakışlarına
Bakışına
Bakmak
Varolmak kayrasıyla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder