SIZINTI

Saçlarına ak düşmüş adamlar,

Kiremit çatılar üstünde

Yağmur damlalarını sayardı.

Dikişi sökülmüş, yamalı ceketlerinde

Tozlu ve çamura bulanmış evraklar gizliydi.

Sahte evraklar, çalınmış zamanlardı.

 

Dumanı henüz üstünde tüterken

İspirto ocaklarında pişen çayın,

Yağmur serinletirdi kuru otları.

Pencereden, ev içlerinden seyre dalardı,

Bal mumundan heykeller yapan,

O şarkılarda adı geçen

Meşhur Arap kızı.

 

Sen, elleri henüz çocuk kadın,

Uzaklarda seyrederken yağmuru,

Kulaklarında o büyük katedrallerin uğultusu.

Pencereden uzat ellerini.

Ellerin,

Niçin yağmur kokmasın?