Hiç dinmeyen yağmur tıpırtıları ardından
Ayrılıyorum ıssız yağmurlar ülkesinden.
Kovulmuşum.
Doğru söylemekse nedeni,
Yanlış!
Buralarda renklere yer yok
Gökkuşağı açmaz bu şehirde.
Yalnızca çiçekler,
Siyah güllerden ibaret.
Adımlarımı çırparken su birikintilerine
Soyut ama sayılabilir bir yalnızlıkla
Titreyen ellerimi ceplerime gizliyorum
Korkutulmuşum.
Ana yüreğinden hallice yüreğim
Kuş seslerine ilişiyor.
Kuşun kalbinde inliyor yağmur.
Yağmuru sevmedim ilk defa.
Issız yağmurlar ülkesinden
Kovulmuşum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder