GÖZ HAPSİ

Gözlerinde biriken yağmur

Bulutları kıskandırırdı.

Sokağı denize açılan şehir

Kahve kokan gözlerini kıskanır.

Susmalı belli ki,

Konuşulmamalı gözler.

Gözlerini kapatıp dinlerken şehri

O kadim şehrin kuşlarını

Martıların dalga geçercesine haykırışlarını,

Kalabalıkları dinlemeli şehrin.

O kadim şehrin insanlarını.

Boğaz maviliğine zıt gözlerin vardı.

                                   Söylenmemeli gözlerin.

Yanaklarında süzülen yağmur

Dalgaları kıskandırırdı.

Değeri bilinmeyen kadim şehrin

Kıyılarına vuran yalnızlığı

Bulandırırdı zihnimi.

Galata ve Kız kulelerini kıskandıran gözlerin vardı.

                                                     Konuşulmasın gözlerin.

TIKIRTI

Hiç dinmeyen yağmur tıpırtıları ardından

Ayrılıyorum ıssız yağmurlar ülkesinden.

Kovulmuşum.

Doğru söylemekse nedeni,

Yanlış!

Buralarda renklere yer yok

Gökkuşağı açmaz bu şehirde.

Yalnızca çiçekler,

Siyah güllerden ibaret.

Adımlarımı çırparken su birikintilerine

Soyut ama sayılabilir bir yalnızlıkla

Titreyen ellerimi ceplerime gizliyorum

Korkutulmuşum.

Ana yüreğinden hallice yüreğim 

Kuş seslerine ilişiyor.

Kuşun kalbinde inliyor yağmur.

Yağmuru sevmedim ilk defa.

Issız yağmurlar ülkesinden 

Kovulmuşum.

SALINIM

Yoldu, yolundu.
Yıllandı yıllarca
Yitti, yitirdi.
Yattı, yaşadı
Yedi, yöneldi.
                   Harflerin sonsuz sırasına.
 
Oldu, olundu.
Öldü ölmeden.
Yollandı, yolcu
Yürüdü yıllarca
Yandı, yanandı.
Yenildi yeniden
Yoktu, yok oldu.
                    Bir çift söz arasında.
 
Belki birgün iki göz arasında
Binlerce usanmışlığın sonunda
Bencilce yaşanan hayata
Son verilirdi.
                     Bir şiirin mısralarında.

MAHUTAP

Gökyüzündeki aydınlık

Karartır gözlerimi, sessizce.

Öyle bilinmeli ki,

Yıldızlar ve mehtap 

Kurutur okyanusları, sinsice.

                           Mahiler,

                                   Deniz yıldızı, 

                                                    Mehtap!

Ölümü heyecanlandıran gözler vardı.

Çarkları bırakmalı sahnelerde.

Evraklar, ispirtolar, hatta bal mumlarını andıran insanları,

Geriye, sahne önlerine bırakmalı.

Öyle ki

Fabrika bacalarından farksız 

Caddelerde koşuşturan çocukları görmeli.

Gökyüzündeki mehpare kaynatır denizleri.

Söylencelerle gizlenir mihr u mah

Çocuklar kandırıldı artık, sahtece

Yıldızlar ve Mehtap

Dilimde mührüm 'Ah'.