Geceleyin içimdeki çocuğu uyutuyorum
düşler uyuyor, gölgeler uyuyor
ben kalıyorum
izahı yok yalnızlığının
mizahını yaparız
sen gülersin, siz gülersiniz, ben gülerim
yalnız kalırsam ağlarım başıma
bir çocuk üşüyor güneşte
her yer ısınırda
yüreğinde sere serpme buzul
çözülmez
ne dilinde pas ne gönlünün ayazı
ağlama çocuk ağlama
senin de bir gün başını okşarlar
en güzel nazarı
buse diye alnacığına kondururlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder