Bir güz daha geçti ömürden.
Sararan yapraklar gördüm.
Ürkek sevgililer,
Cesur yalancılar.
Kapkara dumanlar salan
Sessiz bacaları gördüm.
Bir güz daha geçti ömürden.
Baharın cıvıl cıvıl bahçelerinde
Pür neşe ile koşuştururken çocuklar,
O bahçelerin ıssızlığını gördüm.
Bir güz daha geçti ömürden,
Gözlerinin yeşilliğine boyanan doğanın,
Ölüm korkusuyla
Nasılda sapsarı kesildiğini gördüm.
Bir güz daha geçti ömürden.
Şimdi ovalarda sessizlik,
Odalarda kömür kokusu,
Kışın yani ölümün sessizliği,
Bir güz daha geçti ömürden.
Kaleminize sağlık ...
YanıtlaSilTeşekkür ederim. yorumunuz beni sevindirdi. :)
Sil