6 Ocak 2019 Pazar

GECENİN UFKU

Dönülmez gecenin son ufkundayım,
Yürüyorum sensiz sedasız sokakları.
Gözlerimde büyüyen hayalin,
Tomurcuklanan gözyaşlarım ve bir tutam hüzün.

Yürüyorum bir boşluğa atarcasına adımlarımı
Derinden gelen hıçkırıklarım la dökülüyor
Son gecemin son damlaları
Hüzünlüyüm, aşığım,sevdalıyım

Sokakları yürürken bir başıma
Sesin düğümlenir kulaklarıma
Akmak istercesine boğazıma
Susuyorum,sensizliğin sedasıyla susuyorum.

Ölüyorum yavaş yavaş biliyorum
Her adımda bir merhaba düşüyor
Boynum toprağa hasret çekercesine
Eğiliyor sevdalısının göğsüne.

Ölüyorum biliyorum
Gecenin ufkunun son damlasında.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

DEVİRİM

  Hayata bir merhaba gerekti. Elvedalarla dolu geçmişin Gururlu ama sessiz çırpınışı Gözlere korku yüklerdi. Anlamalıydı bahçe görme...