KİMİM BEN?

Kimim ben?
Hangi yoldayım,kimi bekliyorum?
Neyi arıyorum ya da sorguluyorum?
Kaybolan gençliğim mi yoksa tüm bedenim mi?
Mutluluğu nerede arıyor sarhoş gönlüm?

Kimim ben?
Kafamı kurcalayan her ne ise
Neden beni yavaş yavaş öldürüyor?
Neden soluyorum kendi içimde?
Neden ağlıyor gönül kafesimde ki bülbül?
Bir gülün içinde bile dikenim...

Kimim ben?
Bilmiyorum,neyi bilmediğimi bile bilmiyorum
Kimi veya neyi arıyor gönlüm bilmiyorum
Hayatımdaki her şey bilinmezlik
Bir bilinmeyenim ben
Hayatta hiçbir değeri olmayan.

İZLER OLDUM

Her gün görmek seni
Beraber kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşarken sen
Mutluluk hayallerimizi başkasıyla paylaşırken sen
Ben sadece gülüşünü izliyorum
Utana sıkıla iç çekerken ben
Özlemek nedir bilmeyen sen
Bir ben vardım
Gülen,oynayan,konuşan
Şimdi gülemez oldum
İzler oldum senin her anını
Beraber yaşamak istediğimiz
Beraber yürümek istediğimiz yolları
İzler oldum sensiz

Mutlusun

Nasılsın?
Mutlusun biliyorum
Mutlu olman lazım
Ben senin gülüşünü severken
İzlerken seni buğulu gözlerimle
Mutlu olman lazım.

Yüzünde gizlenmiş o gamzeni
Seyrederken zorlanmamalıyım
Üzülmemeliyim
Aklıma geldiğinde darılmamalıyım
Mutlu olman lazım.

BEKLİYORUM

Seni özlüyorum.
Batmayan ay ışığında.
Uzun uzun dalıyorum
Bir şarkının en güzel nakaratına.

Seni özlüyorum.
Henüz dinmeyen göz yaşımla.
Yavaş yavaş yürüyorum
Seni hatırlatan o sokaklarda.

Seni bekliyorum
Gelmiyor zalim vuslat
Geçmiyor gözümden hayalin
Bitmiyor gözlerine olan sürgünüm.

Seni seviyorum.
Güneşin sıcaklığı gibi,
Ay'ın aydınlığı gibi
Ama sadece bekliyorum.

SUSKUN ŞEHİR

Suskun şehir
Bir güzelin gidişine ağlıyor gökyüzü
Susuyor şehir yaşadıkça ayrılığı
Şahit oldukça yalnızlığa
Farkediliyor yeryüzünden gökyüzünün acısı
Neden mutludur bilinmez
Ayrılığın şahidi insanoğlu.
Neden umursamaz gökyüzünü?
Oysa her hüzünlendiğinde kaldırmamismiydi başını
Dertlerini dinlememismiydi gökyüzü
Oksamamismiydi rüzgâr saçlarını
Hayat buya ışte
Sevilen sevmez seveni
Dert dinleyeni,iç dokeni
Sevmez hayat kolay kolay, zordur bu yüzden

Susma sen güzel şehir
Darılma insanoğluna
Mayasında var nankörlük
Ey mavi gökyüzü!
Okşa nankör insanoğlunu yumuşak ellerinle

Biz gene sana bakalım
Sana kalksın başımız
Sen dinle hüznümuzü,kederimizi
Sen ağla bize
Yeşersin yeryuzumuz,kizarsın yanaklarimiz
Ama sen darilma gökyüzü
Sen bırakma beni
Sende bırakma beni...

ÖLÜMÜ BEKLEMEK

Ölümü beklemek sevdiğim
Seni beklemek gibi
Hasta bir biçarenin beklediği gibi
Umutsuz, ölümü bekler gibi.

Ölümü beklemek sevdiğim
Hasret kalınan bütün acıları atlatmak
Hasret kalınan bütün sevdaları unutmak gibi
Ölümü beklemek kısaca sen gibi.

Korkma ölüm bir son değil islamda
Belki seninle başlayacak yeni bir hayat
İnsan sevdiğiyle beraber deriz
Ben seninle beraber olmasamda severim.

Ölümü beklemek sevdiğim
Bütün sessiz çığlıklarımın,bütün yaşlarımın
Sensiz geçirdiğim bütün yıllarımın sonu
Ölümü bekleyelim sevdiğim...

SAVAŞ

Savaş!

Hayatınla ve her şeyinle savaş!

Tüm beklentilerine karşı savaş

Beklediklerine rağmen savaş

Sana olmaz diyenlerle,seni alı koyanlarla savaş

Savaş tüm benliğinle savaş...

Savaş!

Çünkü savaşmak gerek bazen

Hayatınla,aklınla,ve kalbinle savaş

Sevdiklerinle savaş

Sevmediklerinle barış

Savaş her zaman ve her yerde,

Ama sakın ola pes etme...

BİLMİYORUM

Kara bulutlar sarmış tepemizi

Gözyaşlarımız saklanıyor yağmur damlalarına

Islanıyoruz fenamı

Üzülüyoruz.

Varsın üzülelim

Hep güleceksek ne anlamı varki

Anlar mıydık 

o zaman gözyaşlarının kıymetini

Bilmiyorum

AYARLANMIŞ SAAT

Ey saati ayrılığa ayarlanmış zaman
Beş dakika daha versen olmaz mı?
Uyandırma beni güzel hülyadan
Beni onunla bıraksan olmaz mı?

Vazgeçmek zamanı biliyorum
Ey saati ağlamaya ayarlanmış zaman
Ey henüz gelmeyen haşin vuslat
Otursak diz üstüne,beraber ağlasak olmaz mı

GEREKİR BAZEN

Savaşmak gerekir bazen
Yüreğinin sesini dinlemek
Aklına olan savaşı kazanmak gerek
Yüreğin yıpransa da vazgeçmemek

Uzaktan sevmek gerek bazen
Sesini duymadan, yüzünü görmeden
Unutmamak gerekir çoğu zaman
Yüreğin dayandıkça beklemek gerek

Anıları hatırla kalbim
Dayanman gerekir her zaman
Vazgeçmemen lazım
Dayan kalbim, dayan

Üzgünüm

Kalemin goreviydi seni yazması
Görevini ihlal eden bir kalem
Kolum kanadım kırılmış
Yazamaz oldum üzgünüm.

Ama bilirmisin kalemim seni ağlıyor
Sana dökülüyor tüm mürekkebi
Sana ağlıyor tüm hisleriyle
Sana yazmaya çalışıyor,üzgünüm

TÜM GÜZELLİKLER

Dünyadaki tüm anlamlı şeyleri tat,
Tat ve  anlat tüm güzellikleri
çünkü çok iyi biliyorum Anlamsızlığın içinde kaybolmayı çırpınmayı,
ve biliyorum ölmeyi
yaşadım ölmeyi ,
en son çırpınışına kadar can vermeyi
artık korkutmuyor beni yok olmak,
çünkü yok olmaya inanmıyorum
çünkü  yok olursam, tekrar dirilmek için inancım var
yoksa kabirde böceklere anlatamam tüm güzellikleri,
onlar beni bekliyorlar, anlatmam için tüm güzellikleri.

YAZMAK SUNULDU BANA

Yazmak sunuldu bana
Bazen kader üzerine yazarım
Bazen aşk ve hayat
Bazen de senin için yazarım
Karanlık sokakları yazarım bazen
Karanlığı yaran ay ışığını yazarım
Kimsenin bilmediği caddelerdir mekanım
Kimsenin duymadığı şarkılardır hislerim
Kimsenin bilmediği yüzündür hayalim.
Kimsesiz kalbimin her şeyi olurum bazen
Yazmak sunul duya bana
Kalbimi yazarım bazen kimsesizlere
Kalbimi yararım kağıtlar üzerine
Kağıtlar anlar bazen hislerimi
Dertli bazı anıları anlatır kimileri
Onlarla dertleşir kalbim,ağlar bazen
Sızlar için için,güler bazen

Yazmak sunuldu bana
Yazdıkça huzur buldum
Yazdıkça döktüm dertlerimi
Yazmak sunuldu bana
Bende sadece yazdım

SENSİZLİĞİN SESİ

Sensizlik yayılıyor yavaş yavaş içime
Beni bıraktığın bu sensizlik sesinde
Sağır eden bir çığlık
Kopuyor bütün hücrelerimde

Yavaş yavaş yitiriyorum seni
Elimden birşey gelmiyor suskunum
Çığlık çığlığa susuyorum
Sağır edecek şekilde susuyorum

Özlüyorum sadece bütün sevgimle
Yapamıyorum belki özlüyorum sadece
Yakınımda olup da sadece özlüyorum
Bilmiyorum seni sensiz yaşıyorum