Sesini hatırlatıyor rüzgar
güz mevsiminde tanıdığım o yüz
öncekilere tövbe ettiren suretin
böyle vakitlerde ağlardım
yakınlığın, sıcaklık olduğunu
ve içimdeki yuva hasretinin gidericisi ellerin
sen başkasın kadın
yürüyüşlerin zelzelesi olurdu kalbimin
hep kapı aralıklarında aklım
gelmene ve gitmene hazır
uzun bir bekleyiş
hasret alnıma yazılmış ahitin
sen başkasın kadın
ve yağmur altı gözlerin
maviliklere enginliğini veren bakışların vardı senin
çünkü sen başkasın kadın
saçların girif duyguların ifadesi gibi
küçük bir çocuğu kaybettim içinde
evlatlık veya evladiyelik umutlarla
sesini duyan, ölüm döşeğindeki hastanın
sonraki güne umudu
sen umutsun kadın
mısralarımda ki tekrarsın
kafiye, redif, uyak
bunların senden öğreneceği var kadın
söz söyleyişlerin
her bir ifadende
can bulan neşem var
sesinin tınısında
kırk yıllık hatırım saklı
ve bu hatırın bendeki
kırk yıllık ömrü
çünkü sen hasretsin kadın
ama biliyorum her şeyden çok
sen başkasın kadın