22 Ekim 2021 Cuma

KARANLIKTAKİ KADIN

 

Gölgeler arasından seyrediyorum seni

Gözlerini görmek kâfi gelir

Söylenecek çok söz varsa da

Söyleyecek dil bende değil

Işığa mahkûmdur her mahlûkat

Sen tenzih edilmişliğin hükmüsün

Karanlıklarda bezmişliğin

Aydınlığa tükürmüşlüğün

Yüzün anımsanır tarihin tekerrüründe

Ben döngüsel kayboluşlar yaşarım

Yaşam doğrusaldır

Ben yolumdan şaşarım

Çalakalem yazılmış sana her şey

Hakkında bilinen benim için tek şey

Karanlıktaki bekleyişin

Yüzüne vuran az bir ışık var

Oda nuru cemalin

Çehren parçalıyor ahdimi

Kemale erdiremiyorum vehmimi

Seyrediyorum gölgeler arasından seni

Böylesi benim bekleyişim

Pusmuş her uzvuna

Derin bir hüzün

Yüzünde duran gamzeyi güzün

Dokunmak isterdim o anda

Sonbaharı beklemek icap eder

Zamanın sürati aşıyor beni

Mekândan zamandan münezzeh bir sen

Zamana mekâna indirgenmiş ben

Karanlığına çekiliyorum hasbelkader

Bu alnıma yazılmış en güzel kader

Kadehin sonundaki dirimde yeter

Emrihak vuku bularsa eğer

Karanlıktaki kadın

Gölgelerden seni seyrediyorum

İçine çekilip çekilip mest oluyorum

Yanına al ben deniz kulunu

Gayba karıştır zatı suudumu

DEVİRİM

  Hayata bir merhaba gerekti. Elvedalarla dolu geçmişin Gururlu ama sessiz çırpınışı Gözlere korku yüklerdi. Anlamalıydı bahçe görme...