23 Eylül 2020 Çarşamba

SÖZ BİTTİ

Söz bitti.
Çekip giderken ardına bakmadan,
Boynu bükük kabullenmeler,
Sessizce kapanan buğulu gözler...
Göğe yükseliyor akan yaşları gizleyerek.
En acı nakaratlardan birine denk gelirde
Yazılan türkünün içine düşerse insan,
En acı kelimeyle sınar kendini.
Söz bitti.
Bundan büyük acı duyulmadı.
Ve de hissedilmedi.
Anlatıldı dilden kulağa,
Yazıldı tüm nakaratlara.

DEVİRİM

  Hayata bir merhaba gerekti. Elvedalarla dolu geçmişin Gururlu ama sessiz çırpınışı Gözlere korku yüklerdi. Anlamalıydı bahçe görme...