23 Eylül 2020 Çarşamba

SÖZ BİTTİ

Söz bitti.
Çekip giderken ardına bakmadan,
Boynu bükük kabullenmeler,
Sessizce kapanan buğulu gözler...
Göğe yükseliyor akan yaşları gizleyerek.
En acı nakaratlardan birine denk gelirde
Yazılan türkünün içine düşerse insan,
En acı kelimeyle sınar kendini.
Söz bitti.
Bundan büyük acı duyulmadı.
Ve de hissedilmedi.
Anlatıldı dilden kulağa,
Yazıldı tüm nakaratlara.

Öylesine Manifesto

Yalnızlığın rüzgara peşkeş çektiğini gördükten sonra mı döneyim Atılmışlığın yekpare olmadığı bir dünyada çocukluğa yüz çevrilir otobüs dura...