GÖĞE BAK

Göğe bak!

İzle ve göğü anla

Uzat elini korkma

Hisset göğün yalnızlığını.

Göğe bak!

Dinle ve anlat

Yasla başını göğün karanlığına

İşit çırpınan yürekleri.

Gecenin karanlığında kaybolan

Yürekleri gör!

Uzat elini korkmadan

Yasla başını çekinmeden.

Göğe bak!

Gör gökyüzünün ıssızlığını.

Anla, izle ve anlat.

Bilsin bilmeyen şehir insanı

Anlasın göğün varlığını.

Kalksın bütün başlar!

Göğe bakın, 

İzleyin ve anlayın...

SÖZ BİTTİ

Söz bitti.
Çekip giderken ardına bakmadan,
Boynu bükük kabullenmeler,
Sessizce kapanan buğulu gözler...
Göğe yükseliyor akan yaşları gizleyerek.
En acı nakaratlardan birine denk gelirde
Yazılan türkünün içine düşerse insan,
En acı kelimeyle sınar kendini.
Söz bitti.
Bundan büyük acı duyulmadı.
Ve de hissedilmedi.
Anlatıldı dilden kulağa,
Yazıldı tüm nakaratlara.

KORKUYORUM

Hani güneşin doğmasını istemediğin

İçini karartan gecenin zifirisiyle beraberken

Uzun uzun dalıp gittiğin sonsuz uzaklıktayken

Sabahın olmamasına dua ettiğin gün

İşte o zaman beni anlayacaksın.

Korkuyorum 

Çünkü yeni bir gün kapımda alacaklı

Çelikten tokmaklarla zorluyor kapımı.

Korkuyorum çünkü ömrüm geçiyor.

Ölmekten değil korkum, 

Yaşamak isteyipde yaşayamadıklarımdan.

Korkuyorum. 

Çünkü birazdan bu gecemde biticek.

Sabahın sahte mutluluğuyla karşılanacağım.

Sahtekar bir gülümseme ile bakılacak yüzüme.

Ekşiyen suratları gizlemek için kurulacak dezgahlar.

Tüm insanlar yeni yüzleri için seçecek,

Sahte ama ustaca kullandıkları maskelerini.

Korkuyorum.

Çünkü zamana yeniliyorum.

Durmadan geçip giden bir toz bulutu gibi.

Ne elimde kalan bir tortu,

Ne de hayatıma etki eden bir başarım kaldı.

Korkuyorum.

Çünkü bu gecemde bitiyor.

Bir daha gecemi görememekten,

Tekrar dertleşememekten geceyle beraber,

Ölesiye korkuyorum.

BEKLEYİŞ DEVİ

Bekleyenlerden
En dev olanı,
Yapayalnız otururken bir köşede
Soracağı tutmuş, neyi
Ve acaba kimi bekliyoruz?
Niçin uzadı aramızdaki suskunluk?
Bekleyenlerden en çok bekleyeni,
Seslenmiş köşeden eyyy dev adam!
Neden ve niçin sorarsın bunu?
Bekleyen biz devler sormayız deyivermiş.
Ve çekilmiş kendi en uzak kuytusuna.

Bekleyenlerden
En dev olanı düşünmüş.
Peki deyivermiş
Neden dinmez içimizdeki
Der demez yutkunmuş.
Susmuş, dili tutulmuş.
Ürkek adımlarla çekilmiş kendi kuytusuna.
Bekleyenlerden
En dev olanı susmuş sonunda.
Derin bir sessizlik kaplamış
Bekleyen devlerin arasını.
Bundan sonradır ki kimse sormamış
Ve hatta kimse düşünmemiş
Neden ve niçin beklediğini..
Bütün bekleyiş devleri,
Çekilmişler teker teker kendi kuytularına.

NÖBETLEŞE ÖZLEM

Kin

Nefret

Öfke ve sinir

Nöbetleşe özlem

Tek kişilik bekleyiş

Doktorlara sorarsanız

Çoklu kişilik bozukluğu

Kalbime soracak olursanız

Dönmeyen kişilik bozgunluğu

Gözde kanayan hafif bir sevda yarası

Nefret etmeden dönsen en narin adımla

Sayıklarken her nöbet sonrası adını

Yorgunluktan kapanmadan gözler

Bitip tükenmeden sözler

Yar diyip geçmeden zaman

Dönsen en narin adımla

Hissettirmeden sessizce

Otur yanıbaşıma

Oku kavuşan

İki sevdalıyı

ÇOCUK GİBİ

Dolu dizgin koşan çocuk gibi

Yağmurun altında

Deliler gibi eğlenen çocuk gibi

Sevdim seni

Yoruldum,düştüm ve en sonunda 

Kalkmaya çalıştım belki tutup da elinden

Sen hiç sevmedin beni.

Belki hiç özlemedin, anlamadın da

Ben yine bıraktığın gibi yaşıyorum

Herkesten kaçıyorum.

Biliyorum yüzünde hafif çiçek açtı.

Yanaklarının ortasında açtığın çukurda.

Bir çiçek daha açtı,

Biliyorum belki yoksun,

Ama ben hep bıraktığın gibi.

Gidiyorum

Gidiyorum her sokağında
Kokunu aradığım bu şehirden
Kaldırımlarda yüzünü aradığım
Ama aynı anda yüzünü görmekten korktuğum bu şehirden
 Gidiyorum belki görmedim
 Yüzünü hatırlamasam da
 Arasamda dolu dizgin her zerreni
Gidiyorum artık belki göremedim