Durdum
Düşündüm sadece
Velhasıl;
Duygularım arşı inletirdi benim nezdimde
Kim bilir belki de senin içinde ufacık yankı
Güneşin karşısındaki kısık gözlerinin çukurunda yuva yapmış beklemekteyim
Son treni kaçırıcakmışcasına sabırsız ve telaşlı
Girift bir çıkmaza düşmüşüm sanki
Meyus bir halde
Vaveyla bastım kulakları çınlatırcasına
Payidardı sana olan özlemim
Tahayyül bile edemezsin
Tumturaklı idi sevgim gözleri kamaştırırcasına
Efsunkar benim bile hayal edemeyeceğim kadar efsunkar
Merdümgiriz bir halin vardı sanki sadece benimmişsin, bana aitmişsin gibi
Dilhun imişim sen bıraktıktan sonra beni
Tevekkeli konuşulmaz sözler bıraktın mı gerçekten beni, ellerimi?
